In zes stappen van moeten naar bezielde doelen

Zo’n jaar of 10 geleden alweer liep ik 3 keer per week 45 minuten hard samen met mijn man, in de vroege ochtend, ongeacht wat voor weer het was. Nooit gedacht dat ik het zo leuk en lekker zou vinden om hard te lopen. We hebben dat een aantal jaar zo gedaan.

Na de komst van onze dochter Mila heb ik moeite gehad het hardlopen weer echt op te pakken. Het liep iedere keer in de trand van: beginnen, een tijdje lekker bezig zijn, klad er weer in, stoppen en dan deze cirkel weer opnieuw. Ik kwam daarbij niet op het punt van echt lekker te blijven rennen. En ook niet op het niveau waar ik was geweest.

In deze blog lees je over wat mij heeft geholpen om nu weer heerlijk aan het rennen te zijn. En wat jij kunt doen om ook jouw doelen vol vertrouwen te bereiken.

  1. Associeer
  2. Denk-om
  3. Kom in actie
  4. Versterk
  5. Tackle
  6. Vier

1. Associeer

Noteer je doel en schrijf ALLE positieve en negatieve associaties bij je doel op:

In mijn situatie

Doel: Weer 10km kunnen hardlopen twee keer per week.
Associaties: Ik val toch weer terug, saai in m’n eentje, strijd met m’n eigen mind die ik niet win, ik bereik nooit meer het niveau wat ik had, lekker veel energie, gevoel van strengheid dat omhoog komt als ik denk aan weer meer gaan rennen (en dat gevoel nu echt niet meer willen), heerlijke flow van rennen, me krachtig voelen, gevoel de wereld aan te kunnen, feeling alive, heerlijke gevoel van echt een lange afstand lekker kunnen rennen, lekker wat kilo’s eraf en weer naar fijn gewicht, er mooi uitzien, vrijheid dat je zelf kunt gaan wanneer je wilt, herinnering aan berghuttentocht in de Pyreneeën waarin ik hele goede conditie had door hardlopen.

2. Denk-om

Gebruik je associaties om JOUW eigen enthousiasmerende WEG te vinden

In mijn situatie

Mijn negatieve associaties hielpen me om te zien hoe ik het wel graag wilde aanpakken. Wat niet werkte is alleen rennen, ik vond het niet leuk genoeg en kwam daardoor ook voortdurend in strijd met mezelf die ik niet won. Met als gevolg dat ik weer stopte. Daarnaast had ik ook weer zin om nieuwe mensen te ontmoeten. Dus ik besloot : ik ga een maand met een groep hardlopen, totdat ik weer op niveau ben en dan kan ik altijd zien of ik zelf verder ga of met groep blijf rennen. In de vorige actieve renperiode was ik streng met rennen voor mezelf en die vibe wilde ik er nu helemaal niet bij. Dus ik besloot: de sfeer moet gezellig zijn en niet te fanatiek, want ik wil dat het leuk blijft en het plezier voorop staat. Zodat het onderweg zijn ook aangenaam is en bij me past. M’n positieve associaties hielpen me met mijn motivatie om te beginnen.

3. Kom in actie

Praat erover met anderen, ga dingen uitproberen en gebruik je intuïtie hierbij.

In mijn situatie

Terwijl ik helder kreeg wat ik wilde, kwam er via Facebook een leuke foto van een rengroep voorbij, start in januari, in een maand naar 5 km en m’n intuïtie lichtte op. Dit voelde leuk, passend, betaalbaar en haalbaar. Dit wil ik doen. Zo gezegd, zo gedaan. Superleuke groep en begeleiding. Eind maart zit ik op 10 km!

4. Versterk

Versterk je enthousiasme door een bezield extra einddoel. Dit doel kan helemaal losstaan van het doel waar je mee bezig bent.

In mijn situatie

Heel veel meer energie en zin kreeg ik toen ik me bedacht dat ik voor mijn 40e verjaardag dit jaar heel graag weer een berghuttentocht met anderen wil gaan wandelen. Hier word ik zo blij van en krijg ik zoveel energie van, dat het me enorm helpt om hard te gaan lopen. Welk bezielde doel gaat jouw extra energie geven?

5. Tackle

Ken je zwakke momenten en bedenk vooruit wat je gaat doen als die zich aandienen.

In mijn situatie

Wat als de training uitvalt? Ik weet nu dat ik nog niet zover ben dat lekker in m’n eentje ga hardlopen. Ik weet ook dat ik dat misschien wel denk, maar dat ik het dan op het moment zelf niet ga doen. Dus besloot ik: Dan benader ik anderen uit de groep om toch te gaan hardlopen. Is nu één keer gebeurd en daar gingen we met 13 enthousiastelingen.

6. Vier

Slaak kleine en grote overwinningskreten, terwijl je bezig bent! Vier je momenten.

In mijn situatie

Mij zul je zien en horen juichen bij de finish van een training, of gewoon tijdens het hardlopen als ik voel wat m’n lijf nu alweer kan. Ik deel mijn blijdschap met anderen, heerlijke stimulerend alle feedback. En ben ondertussen ook naar leuke huttentochten aan het kijken. En als ik op die bergtop sta, zal ik zeker een fototje met jullie delen!

Wat is jouw intuïtieve voorkeurskanaal?

Vaak krijg ik de vraag hoe je kunt herkennen of iets echt je intuïtie is. Om een onderscheid te kunnen maken tussen intuïtieve en niet-intuïtieve informatie is het allereerst belangrijk om je bewust te zijn van jouw intuïtieve voorkeurskanaal, zodat je je intuïtie gemakkelijker herkent en kunt gebruiken. Je intuïtie maakt zich kenbaar via vier kanalen: voelen, zien, denken/horen en innerlijk weten.

Globaal kun je het volgende zeggen:

Ben je een gevoelsmens?: Je intuïtie komt in ieder geval via voelen. Je voelt via fysieke sensaties en emoties welke keuzes goed zijn en welke niet, je krijgt informatie via aanvoelen van sferen, ruimtes, mensen, situaties, voorgevoelens.

Bijvoorbeeld: Je komt op een feestje en weet hoe iedereen in zijn vel zit. Iemand heeft pijn en je voelt die pijn fysiek in je eigen lichaam. Je komt in een huis en voelt of het een fijne sfeer heeft of dat er bijvoorbeeld verdriet of sfeer van ruzie hangt. Je wilt een project opstarten en iedere keer als je eraan begint stroomt je energie weg of krijg je een boost aan energie.

Ben je visueel ingesteld?: Je intuïtie komt in ieder geval via beelden. Je krijgt informatie via beelden van binnen (mentale plaatjes) of via situaties/beelden die je opmerkt in je dagelijks leven.

Bijvoorbeeld: Je ziet de oplossing voor het probleem van een project waar je mee bezig bent voor je. Je kind is boven aan het spelen en in éne zie je een mentaal plaatje dat het raam nog openstaat. Je vraagt in jezelf ‘wat heb ik nodig vandaag?’ en ziet een plaatje waarin het antwoord naar voren komt. Je gaat je nieuwe huis inrichten en ziet meteen voor je hoe je wilt dat het eruit gaat zien. Je fietst en onderweg zie je bijvoorbeeld een poster of iets in de natuur wat een antwoord geeft op een vraag die je bezig houdt.

Ben je analytisch ingesteld?: Je intuïtie komt in ieder geval via gedachtes/woorden. Je krijgt informatie via zich herhalende gedachten, een ingeving/idee, dingen die je auditief opvangt in bijvoorbeeld een gesprek of via helderhorendheid.

Bijvoorbeeld: Je krijgt spontaan een aantal woorden in je hoofd over hoe je iets in je werk kunt aanpakken. Je praat met iemand en krijgt een gedachtenreeks over wat er in die persoon omgaat. In een week tijd hoor je vrienden/collega’s steeds hetzelfde zeggen of vang je het op uit een gesprek in de trein of een cafétje, dit kan je bewust maken van iets dat voor jou belangrijk is. Als je een vraag stelt aan je intuïtie, krijg je een woord als antwoord: bijvoorbeeld ‘Wat heb ik nu nodig? zachtheid, rust, liefde, plezier etc. Hooggevoelige kinderen pikken vaak de gedachten van ouders op en zeggen dan wat jij denkt.

Innerlijk weten, je innerlijke stem: Je weet hoe iets zit en wat er gaat gebeuren, zonder feitelijk te weten waarom. Dit hangt niet specifiek af van een gevoelsmatige, visuele of analytische instelling. En het komt vaak ook voor in combinatie met een beeld, gevoel, gedachte of woord.

Bijvoorbeeld: Je weet dat je collega weggaat zonder dat je het erover hebt gehad. Je weet van binnen dat je iets anders gaat doen met je werk, zonder dat je wellicht al weet wat en hoe. Je weet of je zwanger bent van een jongen of meisje zonder dat je dat op de echo hebt gezien. Je weet dat een stel problemen heeft, zonder dat ze dat zeggen. Je weet wat er thuis gekookt is, voordat je thuis bent.

De meeste mensen hebben één of twee voorkeurskanalen. Naarmate je je intuïtief verder ontwikkelt zul je merken dat je weer meer kanalen tot je beschikking krijgt en dat er een samengaan van de verschillende aspecten ontstaat. Aan het begin van mijn intuïtieve ontwikkeling kwam de meeste informatie bij mij via gedachtes/woorden, innerlijk weten en voelen binnen. Dit had te maken met mijn sterk ontwikkelde analytische kant en mijn sensitiviteit. Naarmate mijn gevoelsleven en hoofd meer in balans kwamen, en mijn visualiseringsvermogen krachtiger werd, kwam er veel informatie via beelden en voelen. Je intuïtieve en persoonlijke ontwikkeling gaan hand in hand. Nu gebruik ik alles door elkaar heen en komt m’n intuïtie de éne keer via dit kanaal en de andere keer via dat kanaal, of het is een mix van de verschillende aspecten. Heel praktisch en een rijk gevoel.

Als je niet zeker weet wat jouw intuïtieve voorkeurskanaal is, neem dan een moment om je 2–3 situaties in je leven te herinneren waarin je vertrouwd hebt op je intuïtie. Iedereen heeft intuïtie en iedereen kan zich wel een paar situaties herinneren, is mijn ervaring vanuit coachings en trainingen. Vraag dan hoe je wist dat dat je intuïtie was: voelde je het?, zag je het?, wist je het van binnen? Of kreeg je een ingeving/gedachte? Tune in op hoe jij je intuïtie herkende, dat geeft je een fijne richtlijn voor het herkennen van je intuïtie in je dagelijks leven.

Als je eenmaal weet wat jouw persoonlijke voorkeurskanaal is, dan ga je fine-tunen om te onderscheiden tussen dagelijkse indrukken en het subtielere signaal van je intuïtie. Daarover meer in een volgende blog!

Hoe voorkom je dat je andermans gevoel overneemt?

Als je met je intuïtie aan de slag gaat, is het belangrijk dat je een helder onderscheid hebt tussen je eigen energie en die van anderen. Vanuit die ontspannen ruimte, heb je makkelijker contact met je intuïtie, je eigen behoeftes en je persoonlijke koers.

Veel hooggevoelige mensen in mijn praktijk, workshops en trainingen komen met de vraag hoe ze zichzelf kunnen beschermen tegen het teveel aan prikkels en emoties die ze dagelijks waarnemen. Ze voelen zich vaak overweldigd door alle indrukken die ze opdoen,vermoeid na een ontmoeting, krijgen buikpijn of hoofdpijn, of weten omdat ze gevoelens van anderen overnemen niet meer wat van hunzelf is en wat van de ander.

Een hele fijne tool in het helder houden van je eigen energie is het gebruik maken van een onderscheidingssymbool. Een onderscheidingssymbool is een symbool dat jij intuïtief neerzet aan de rand van jouw persoonlijke energieveld, tussen jou en de andere persoon in. Dit doe je gewoon door je dat voor te stellen. Je kunt bijvoorbeeld denken aan een natuurbeeld, iets uit de natuur, een dier, een bloem, een kaars, een muur, afhankelijk van wat voor jou goed werkt op dat moment.

Ik kan me nog goed herinneren toen ik hier zo’n 10 jaar geleden mee begon te oefenen. Ik zat in de trein op weg naar de opleiding Effectieve Intuïtie van Carolina Bont, waar een van de opdrachten was te oefenen met je onderscheidingssymbool. Ik had een gesprek met iemand tegenover me in de trein. En voelde in éne m’n energie wegstromen. Op dat moment zette ik bewust mijn onderscheidingssymbool neer en bleef mijn energie bij mezelf en liet ik de ander geen energie bij me weghalen. Hierdoor bleef ik meer in balans en was ik niet vermoeid na het gesprek. Deze ervaring was eenvoudig en toch heel krachtig, omdat ik echt merkte hoe ik zelf de tools had om in mijn eigen kracht en energie te blijven.

Door je onderscheidingssymbool merk je sneller op wat er allemaal aan emoties, prikkels en informatie bij je binnenkomt. Je wordt je bewuster van wat er gebeurt en kunt zelf kiezen wat je wel en niet binnenlaat. Het is assertiviteit op energetisch niveau. En wanneer je het eerder opmerkt kun je makkelijker bijsturen. Als je dagelijks je onderscheidingssymbool gebruikt, zul je merken dat je ‘emmer’ minder snel volraakt, dat je makkelijker bij je eigen gevoel kunt en dat je meer in je kracht staat. Ook zul je je bewust worden van wanneer je de neiging hebt je te verantwoordelijk te voelen voor het gevoel van de ander. Het geeft je zo de vrijheid om nieuwe keuzes te maken die beter bij je passen, keuzes die jou constructief ondersteunen in jouw ontwikkeling.

Volg je hart, wees trouw aan jezelf

Hoe zou het zijn als je op het moment dat je sterft voelt dat het helemaal goed is zo? Dat je je leven hebt geleefd zoals je wilde. Dat je trouw bent geweest aan jouw eigen pad, wie je echt bent en jouw gaven in het leven.

In ieder hart, in iedere ziel, zit een intentie voor dit leven. Wat wilt jouw ziel ontdekken, ervaren en brengen?

Op het moment dat wat je doet en hoe je bent in je dagelijks leven niet aansluit bij wat je ziel verlangt, dan zul je merken dat je stress en innerlijk conflict ervaart. Of twijfels, het gevoel dat iets niet klopt, gebrek aan energie, somberheids- en/of angstklachten. Allemaal signalen dat er ergens in je leven iets uit balans is, iets niet klopt met de wijsheid in jouw hart, de stem van je ziel.

Bronnie Ware heeft een integer boek geschreven “The Top Five Regrets of the Dying” over haar gesprekken met mensen aan het einde van hun leven, terwijl ze hen thuis in deze fase verzorgde. Mensen die door het naderen van de dood met haar deelden wat ze anders hadden willen doen, waar ze spijt van hadden.

Wat het vaakst voorkwam is dat mensen er spijt van hadden als ze niet de moed hadden gehad een leven te leven trouw aan zichzelf en hun eigen hart. En zich teveel hadden aangepast aan de verwachtingen van anderen of hun eigen behoeftes en verlangens aan de kant hadden geschoven.

Een mooie reminder voor onszelf om contact te maken met ons hart en vanuit die wijsheid ons leven in te richten.

Het contact met je eigen hart geeft liefde voor jezelf, liefde voor anderen en het brengt je naar wat wezenlijk is voor jou. Het helpt je om zicht te krijgen op wat jou gelukkig maakt, geeft vertrouwen in jezelf en brengt je naar wat jij graag wilt doen in je privé en werkende leven. Contact maken met je hart scheelt tijd, frustratie en stress.

Met name in het begin kan het eng zijn om meer contact te maken met je hart en te vertrouwen op de signalen van je hart. Toe te laten hoe je je echt voelt in je werk, in je relatie, in een vriendschap, in je huis, als ouder. We kennen allemaal de neiging wel om lastige gevoelens uit de weg te gaan. Net zolang totdat ons innerlijk steeds luidere signalen gaat geven. De angst voor de consequenties zorgt er vaak voor dat we doorgaan op de semi automatische piloot. Wat ga je tegenkomen? Wat gaat er dan wellicht veranderen en wil of durf je dat wel?

Contact maken met je hart is eenvoudig en tegelijkertijd ook weer niet. Dit heeft te maken met dat er oude patronen, angsten en emoties omhoog kunnen komen, die de stem van je binnenste ik kunnen vertroebelen. En daarnaast speelt vaak ook de angst voor mogelijke consequenties in je dagelijks leven een rol.

Op het moment dat je in je leven gaat ervaren dat je innerlijke stem altijd het beste met je voor heeft, dat je helder gaat krijgen wat je hart te zeggen heeft en je brengt tot keuzes klein en groot waar je gelukkig van wordt, zul je graag je hart raadplegen en ernaar handelen. Je hart is dan als je beste vriend. Vanuit die wijsheid en in samenwerking met je hoofd en handen integreer je je hart met je dagelijks leven. Een liefdevol gevoel van diep vertrouwen in jezelf, jouw weg, en een weten dat je liefdevol verbonden bent met anderen en het grotere geheel.

Door oefening ga je de toon, het gevoel en de vibratie van je innerlijke stem herkennen en leer je het te onderscheiden van je mentale wilskracht en controle, wishful thinking, emoties en oude pijn.

Voor mij is dagelijks de stilte opzoeken door op mn meditatie-matje te zitten een belangrijke manier om contact te maken met mijn hart en intuïtie. En een basisbehoefte, want als ik er niet aan toekom, word ik prikkelbaar, chagrijnig en onrustig. Het centreert me en geeft een intentie voor de dag (als ik er in de ochtend aan toekom). Ik steek een kaarsje aan, heb pen en papier bij de hand en kijk waar ik behoefte aan heb. Soms is dat ademhalen en m’n geest tot rust brengen, soms is het een vraag stellen aan m’n intuïtie, een fijne visualisatie doen, soms is het stilstaan bij een emotie of moeilijke situatie. De lastigste momenten zijn als ik (te) drukke dagen heb gehad en er spanning in mijn lijf zit, mijn emoties en denken. De fijnste momenten zijn als ik me gehuld voel in liefde, liefde in mezelf en liefde om me heen. Ik ervaar dit makkelijker als ik door de dag heen goed voor mezelf zorg en een ritme aanhoud dat natuurlijk voor me is.

Ik ben benieuwd naar jouw favoriete manier om contact te maken met je hart. Laat het me weten als je vragen hebt!

Eigenwaarde en zelfvertrouwen bij hooggevoelige kinderen

[Oorspronkelijk gepubliceerd in Kinderwijz sept/okt 2012]

Meer en intenser waarnemen

Hooggevoelige kinderen, met hun gevoeliger zenuwstelsel en energiesysteem, krijgen per dag meer informatie te verwerken dan hun leeftijdsgenoten,omdat ze meer waarnemen via al hun zintuigen en via hun energiestelsel en omdat ze wat er aan informatie binnenkomt intenser ervaren. Dit houdt in dat ze meer tijd nodig hebben om de dagelijkse gebeurtenissen te verwerken en ook dat hun emmer aan dagelijkse ervaringen eerder vol is.Voor ouders is het belangrijk om te ontdekken wat bij hun kind de signalen van overprikkeling zijn en wat hun kind kan helpen om bij overprikkeling weer tot zichzelf en tot rust te komen.

Eva, 10 jaar en hooggevoelig, komt iedere dag erg moe uit school. Ze heeft veel last van de sfeer in de klas (veel onrust en ruzie) en ze merkt dat het niet goed gaat metde juf. Eva weet zich geen raad met alle gevoelens die bij haar binnenkomen. Ook wordt ze regelmatig gepest. Eenmaal thuis wil Eva het liefst niks. Ze is verdrietig dat ze wordt gepest en durft niet altijd tegen haar ouders te zeggen wat er is. Thuis heeft ze huilbuien en reageert ze haar frustraties op haar broertje af. Ook pikt Eva spanningen tussen haar ouders op.

Wat kunnen signalen van overprikkeling zijn?

  • Snel/meer huilen
  • Moe zijn
  • Toenemende driftbuien
  • Niks willen
  • Eczeem
  • Twinkel is uit de ogen
  • Snelle irritatie
  • Afreageren / meer ruzie met broer / zus / ouders
  • Moeite om zich te concentreren
  • Druk gedrag
  • In zichzelf gekeerd
  • Niet naar school willen

Wat helpt je kind om zijn zenuwstelsel weer tot rust te laten komen?

Als ouders en kinderen weten wat kan helpen bij milde of sterke overprikkeling, geeft dat rust en vertrouwen. Kinderen vinden het heel fijn als ze zelf weten wat helpt. Wat werkt, is voor ieder kind weer anders en kan ook per leeftijdsfase verschillen. Het is stimulerend om ouders en kinderen een collage met foto’s te laten maken van wat helpt. Dat is goed voor hun eigenwaarde en is meteen een inspirerende visuele reminder.

Denk bijvoorbeeld aan:

  • natuur: strand, bos
  • buiten spelen: ravotten, voetballen, trampoline springen
  • relaxen: boekje lezen, muziek luisteren, in bad, even tv kijken, pyjamadag
  • sporten: een sport die goed past, waar de focus op plezier ligt en niet op prestatie
  • fysiek contact: knuffelen, massage
  • fijne plek in huis: op bed of de bank
  • creatief bezig zijn: zingen, tekenen, dansen,bouwen, muziek maken
  • visualisatieoefening, ademhalingsoefening, mindfulnessoefening
  • empathie en gevoel tonen, zodat kinderen voelen dat ze worden gezien en zichzelf mogen zijn
  • praten: sommige kinderen hebben er behoefte aan om te kunnen uiten wat hun dwarszit

In de sessies met Eva sta ik met haar stil bij wat hooggevoeligheid is. Er valt een last van haar af als ze hoort dat één op de vijf kinderen hooggevoelig is. Ook laat ik haar door middel van tekeningen zien hoe ze waarneemt. Ze voelt zich gezien en serieus genomen. Samen met Eva en haar ouders kijk ik naar wat haar helpt tot rust te komen en ook naar wat haar weer oplaadt. Eva maakt van deze lijst een collage, die ze in haar kamer hangt:

  • boek lezen op bed
  • knuffelen met de hond
  • douchen/een bad nemen
  • dansen
  • tekenen
  • met vriendinnetje spelen
  • een film kijken
  • visualisatieoefening, ontspanningsoefening
  • massage

Aanvoelen van emoties en sfeer

Hooggevoelige kinderen voelen snel emoties en sferen aan. Ze zijn sterk begaan met anderen en houden van harmonie en een goede sfeer. Ook voelen ze zich vaak erg verantwoordelijk voor hoe het met anderen gaat. Ik zie regelmatig dat deze kinderen te sterk gericht zijn op de behoeftes van de omgeving en te weinig op die van zichzelf. Hooggevoelige kinderen nemen vaak gevoelens van anderen over zonder door te hebben dat dit gebeurt. Ze weten dan niet waarom ze zich ineens boos of verdrietig voelen en denken dat het hun eigen gevoel is. Dit kan heel verwarrend en lastig zijn. Het is belangrijk dat ze leren dit te onderscheiden. Voor deze kinderen is het essentieel hun eigen grenzen, gevoelens en behoeftes in hun lichaam te voelen (door meer bewust stil te staan bij wat hun lichaam aangeeft) en daar vervolgens naar te handelen. Ze leren de taal van hun lichaam kennen. Dit is altijd een belangrijk onderdeel van de begeleiding van kinderen in mijn praktijk.

Ik laat Eva iedere sessie contact maken met haar lichaam. Dit doe ik aan de hand van ontspanningsoefeningen, mindfulnessoefeningen, focusing (Gendlin), het waarnemen van de eigen energie en visualisaties. Ze staat stil bij wat ze op dat moment waarneemt. Eerst laat ik Eva contact maken met lichamelijke sensaties en daarna met haar emoties en de begrenzing van haar energieveld. Ze wordt zich bewust waar ze het voelt in haar lichaam als ze zich goed voelt, bijvoorbeeld als ze blij is of ontspannen, of trots. En wat en waar ze het voelt als de juf of een klasgenoot boos wordt of als ze merkt dat haar ouders ruzie hebben gehad. Ze merkt dat in die situaties haar eigen prettige gevoel helemaal wordt weggedrukt.

Doordat Eva bewuster stilstaat bij wat er in haar lichaam gebeurt, merkt ze steeds sneller als er iets binnenkomt wat niet van haar is. Haar begrenzing tussen zichzelf en haar omgeving wordt sterker. Het helpt haar als ze op lastige momenten in de klas haar hand op haar buik legt zodat er minder binnenkomt. Ze voelt zich door deze veranderingen een stuk veiliger en zekerder.

Ook help ik Eva onderscheid te maken tussen situaties waarin het fijn is dat ze een ander kan helpen, en situaties waarin ze iets voelt en er niks mee hoeft te doen, zoals met de juf. Dat is een heel nieuw concept voor haar. In het begin druist het in tegen haar gevoel anderen te willen helpen. Ik zeg dat ze helpend van aard is en dat dat blijft, maar dat het ook belangrijk is dat ze zichzelf helpt. Eva snapt dit intuïtief. Ze merkt dat ze zich, door hierop te letten, blijer voelt en minder moe uit school komt.

Ter ondersteuning van dit proces krijgt ze ook nog een mp3 mee met een op haar toegespitste visualisatie-oefening.

Een kind met een sterk zelfgevoel zal vanzelfsprekend sneller opmerken wanneer er een gevoel van een ander binnenkomt en weerbaar reageren zodat hij in zijn eigen energie blijft. Voor jezelf opkomen op een manier die bij je past, is een belangrijk thema voor de meeste hooggevoelige kinderen. Deze kinderen zijn zich er sterk van bewust dat ze een ander niet willen kwetsen en overzien de mogelijke consequenties. Het is heel belangrijk dat ze mogen kiezen voor zichzelf en nee mogen zeggen. Mijn ervaring is dat weerbaarheid heel goed aan te leren is, door stap voor stap te oefenen met situaties, eerst in de veilige omgeving in mijn praktijk en dan in het echt.

Eva wil niet schelden of nare dingen terugzeggen als een kind vervelend doet. Daar houdt ze niet van. Maar ze weet niet hoe ze dan wél kan reageren en is ook bang dat als zij iets terugdoet het pesten dan erger wordt. In de sessies met Eva sta ik er eerst met haar bij stil dat de meeste hooggevoelige kinderen niet snappen waarom kinderen zo gemeen tegen elkaar doen en ook dat ze niet gemeen terug willen doen. En dat er veel meer kinderen zijn die het spannend vinden om iets terug te zeggen. En dat je kunt leren reageren op een manier die bij jezelf past. Eva komt tot rust als ze dit hoort. Ze voelt zich gezien en niet meer de enige die hiermee zit. Vervolgens oefenen we een paar sessies met elkaar met situaties die zich op school voordoen. Ik laat haar experimenteren met haar houding, stem, ogen/gezicht en woorden. Op het moment dat ze zich zeker genoeg voelt, probeert ze het uit op school. Al na twee weken merkt ze dat het pesten minder wordt en na een maand stopt het helemaal. Ze had niet verwacht dat het zo snel over zou gaan.

Ik neem contact op met school. In het daaruit voortvloeiende overleg bespreek ik het pesten. De leerkrachten pakken het daarna strenger aan. Eva voelt zich hierdoor gesteund.

Open en compassievolle basishouding

De afgelopen jaren is in mijn gesprekken met ouders en hun hooggevoelige kinderen steeds weer gebleken dat een open en compassievolle basishouding naar hun kind en henzelf essentieel is voor ouders. Op deze manier kunnen ze helderder waarnemen wat hun kind nodig heeft, wat de kwaliteiten en de kwetsbaarheden van hun kind zijn en hoe ze daarmee om kunnen gaan.

Vanuit een open, liefdevolle houding kunnen ouders gemakkelijker en prettiger onderzoeken waar bepaalde overtuigingen, wensen en verwachtingen richting henzelf en hun kind vandaan komen. En of die passen en werken of niet.

De moeder van Eva vindt de sociale ontwikkeling van haar dochter belangrijk. Ze wil daarom graag dat Eva aan een teamsport doet. Moeder heeft zelf gehockeyd en heeft daar heel goede herinneringen aan. Haar ouders waren ook fanatieke hockeyers. Eva zit nu ook op hockey. In de sessies geeft ze aan dat ze eigenlijk liever wil dansen. Dat is iets wat ze echt heel leuk vindt. Ze heeft het gevoel dat haar ouders dat erg jammer vinden en dat het niet oké is wat zij leuk vindt. Tijdens een gesprek met haar ouders blijkt moeder het inderdaad erg jammer te vinden. Het is zo’n familietraditie en ze hoopt dat Eva het toch wel leuk gaat vinden. Ik adviseer hun om Eva het hockeyseizoen af te laten maken en daarna het dansen uit te proberen om haar te stimuleren in haar eigen kwaliteiten, en ook omdat ik verwacht dat wanneer Eva’s ouders haar passie voor dans serieus nemen, dit de relatie tussen ouders en Eva positief zal beïnvloeden.

Eva danst nu iedere week, verheugt zich op de dansles en heeft er twee vriendinnetjes. De dansjuf geeft aan dat Eva er talent voor heeft en dat ze het zo lekker doet in de groep. Voor moeder was het een belangrijke ervaring. Ze had geleerd meer op haar dochter te vertrouwen, en zich te realiseren dat, door beter te kijken naar wie Eva is, juist haar sociale ontwikkeling en zelfvertrouwen groeien.

Een open houding brengt ouders in contact met hun intuïtie, hun eigen antwoorden op wat het beste werkt voor hun kind. Veel ouders krijgen die signalen,maar vinden het moeilijk om daarop te vertrouwen. Gesprekken met een psycholoog of coach kunnen dat proces ondersteunen.

Goed voor jezelf zorgen

In mijn praktijk zie ik keer op keer dat als ouders ook goed voor zichzelf zorgen ze blijer zijn, meer in balans en en dat het thuis daardoor een stuk soepeler verloopt. Bij de meeste ouders krijgt dit door de drukte van alledag te weinig aandacht.
Als ouders te veel stress ervaren reageren ze niet zoals ze willen. Ze zijn dan sneller geïrriteerd, boos, ongeduldig, of hebben weinig zin om iets met hun kind te ondernemen. Hooggevoelige kinderen reageren sterk op spanning en stress van ouders, ze raken er sneller van overprikkeld dan kinderen die niet zo gevoelig zijn.

Oefening zelfzorg voor ouders

Neem een moment voor jezelf. Houd een notitieblok en pen bij de hand. Ga lekker zitten, voel je voeten op de grond, sluit je ogen en richt je aandacht naar binnen. Haal een paar keer adem richting je buik en stel je dan voor dat je een helder contact hebt met je eigen intuïtie (door daaraan te denken gebeurt dat vanzelf). Vraag dan aan jezelf:

(Antwoorden kunnen zich aandienen via beelden, gevoelens en gedachten)

  • Wat heeft mijn lichaam nodig? Noteer wat er naar voren komt, maak het zo concreet mogelijk, bijvoorbeeld: ontspanning – concreet: massage, slaap, sporten.
  • Wat voed mij? Waar word ik blij van? Bijv. plezier, lachen – concreet: met vriendin afspreken, leuke film kijken,
  • Waar ontspan ik van? Bijv. natuur, bad – concreet: naar strand, in bad.
  • Wat heeft mijn ziel nodig? Bijv. rust en ruimte – concreet: naar het strand, meditatie.

Het is belangrijk vervolgens met ouders te kijken hoe ze een paar van hun antwoorden direct in praktijk kunnen gaan brengen.

Communicatie

Hooggevoelige kinderen zijn kinderen die leven vanuit hun hart. Deze kinderen hebben prachtige kwaliteiten. Ze leven met overgave. En hebben een sterk invoelend vermogen. Ze zijn erg begaan met mensen, dieren en de natuur. Ze zijn puur, vindingrijk en hebben talenten op creatief vlak. Ze hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel en verafschuwen geweld. Het zijn kinderen met wijze gedachten en uitspraken. Ze hebben behoefte aan autonomie.

Wat is belangrijk in de communicatie tussen ouders en hun hooggevoelige kind?

Dat ouders:

  1. echt zijn, niet perfect.
  2. vanuit gelijkwaardigheid praten en tegelijkertijd grenzen stellen die bij de ouderrol horen.
  3. hun kind serieus nemen.
  4. hun kind de ruimte geven om zijn of haar verhaal te vertellen. Dat ouders niet meteen met hun eigen mening komen.
  5. hun kind niet veroordelen.
  6. aanwezig zijn als ze met hun kind samen zijn.
  7. plezier maken met hun kind.
  8. congruent zijn.
  9. hun beloftes nakomen.

Met de ouders van Eva spreek ik over de communicatie thuis, de spanningen en hun verwachtingen ten aanzien van Eva. Haar ouders besluiten een paar gesprekken te hebben met een relatie-coach.

Gaandeweg beseffen ze zich dat ze in het contact met Eva minder snel met hun mening of oordeel moeten komen en dat het voor Eva heel belangrijk is dat ze van haar ouders voelt dat ze benieuwd zijn naar wie zij is en dat dat helemaal goed is. Dat ze even trots op haar zijn als op haar broertje, ook al vindt zij andere dingen leuk dan haar ouders. Deze verandering bij Eva’s ouders zorgt voor een veel betere relatie tussen haar en haar ouders. Eva klaart op en vertelt meer wat haar bezighoudt. De ouders zien een dochter die weer lekker in haar vel zit.